بررسی عوامل مؤثر بر توزیع درآمد با تأکید بر نقش تجارت خارجی مطالعه موردی ایران بین سالهای۱۳۸۶-۱۳۵۶

توزیع درآمد یکی از موضوعات مهم و مورد توجه در هر اقتصادی به شمار می آید. با گسترش تولیدات ملی و ایجاد مؤسسات تجاری بین المللی، در سالهای اخیر تجارت خارجی روندی رو به رشد در جهان نشان می دهد. با توجه به اهمیت توزیع درآمد در اقتصاد ملی، بررسی اثر تجارت خارجی بر توزیع درآمد در هر اقتصادی دارای اهمیت می باشد. در این تحقیق به بررسی عوامل مؤثر بر توزیع درآمد با تأکید بر اثر تجارت خارجی پرداخته شده است. در ابتدا چارچوبی ارائه شده  که ارتباط بین توزیع درآمد و تجارت خارجی را نشان می دهد. نتایج چارچوب نظری نشان می دهد که رابطه توزیع درآمد و تجارت خارجی به لحاظ تئوریک روشن نیست و بستگی به ساختار اقتصادی جامعه دارد. در ادامه به بررسی تجربی ارتباط میان توزیع درآمد و تجارت خارجی در اقتصاد ایران پرداخته شده است. نتایج بررسی تجربی نشان می دهد که تجارت خارجی موجب کاهش نابرابری درآمدی در ایران می شود ولی دارای اثر چشمگیری نمی باشد. همچنین صادرات غیرنفتی  اثر معنی دار بر توزیع درآمد ندارد ولی در مقابل صادرات نفتی منجر به افزایش نابرابری درآمدی در ایران می شود. واردات نیز موجب بهبود شاخص توزیع درآمد در ایران می شود. همچنین اثر افزایش تولید ناخالص داخلی سرانه بر توزیع درآمد به گونه ای است که سهم گروههای درآمدی بالا از افزایش gdp بیشتر است و این موضوع نشان می دهد که اقتصاد ایران در مرحله اول منحنی کوزنتس قرار دارد.